doyoutravel
New member
Charisma Osborne kendi noktaları hakkında iki kez düşünmedi. UCLA'de böylesine karmaşık bir takımla beşinci yıl için geri dönmenin kendi istatistiklerini veya oyun süresini azaltacağını umursamıyordu. Bunun WNBA draft hisselerini nasıl etkileyeceğini bile düşünmedi.
17 yaşındayken UCLA'ya imza attığında gördüğü rüyayı hatırladı.
Osborne, “Amaç bir şeyler kazanmaktı” dedi. “Amacımız buraya gelip her kategoride lider olmak değildi. … İstatistikler gelip geçer ama insanlar burada kazananları hatırlıyor.”
Özverili beşinci sınıf oyuncuları Osborne ve Camryn Brown liderliğindeki 2 Numaralı Bruins, programın ilk NCAA şampiyonluğunu kazanmak gibi en büyük hedefine ulaşacak pozisyonda kalmayı sürdürüyor. UCLA, ülkede namağlup kalan iki takımdan biri (diğeri Güney Carolina) ve Pazar günü saat 14:00'te Galen Center'da 9 numara USC ile rekabet rövanş maçına çıkacak.
UCLA (14-0, 3-0 Pac-12), şehirler arası rakiplerine karşı üst üste dokuz maç kazandı; buna takımların 1981'den bu yana ilk kez ilk 10'da karşılaştığı 30 Aralık'taki 71-64'lük galibiyet de dahil. USC Birinci sınıf yıldızı JuJu Watkins, Pauley Pavilion'da kapalı gişe oynayan seyirci önünde 27 sayıyla tüm skorerlere liderlik etti, ancak UCLA, dört çift haneli skorer ve kararlı savunmayla Truva atlarını (12-1, 2-1 Pac-12) mağlup etti.
Başantrenör Cori Close, takımın zihniyetini “bazen sen, bazen ben, her zaman biz” şeklinde özetliyor. Bu, yaşanması zor, akılda kalıcı bir ifade.
Sezon öncesinde oyuncular, takımın başarısını tanımlayacak değerlerden biri olarak özveriyi seçtiler. Bu ekibin Close'un dümende geçirdiği 13 yıldaki en derin ekip olduğu düşünülürse bu uygun bir kelime. Her oyunda oyuncular ne kadar özverili olduklarına göre kendilerini 1'den 10'a kadar bir ölçekte derecelendirirler.
Geçme notu almak sadece topu paylaşmak anlamına gelmez. UCLA, maç başına asist sıralamasında 21,2 ile ülke genelinde ikinci sırada yer alıyor. Bruins için özverili olmak aynı zamanda her an takımın duygusal ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarından daha ön planda tutmak anlamına da geliyor.
Brown, “Kimin gol attığı umurumuzda değil ama hepimiz mükemmeliyetçiyiz ve işleri berbat ettiğimizde kendimizi hırpalıyoruz” dedi. “Bu anlamda bencil oluyoruz çünkü kendimizi hırpalarken başkasına veremeyiz.”
Close, Brown'ın özverisinin bulaşıcı olduğunu söyledi. İlgili başantrenör Shannon Perry-LeBeauf, Oregon Eyaleti karşısında oyuncuların istedikleri gibi gitmeyen çağrılara veya kaç dakika oynadıklarına takılıp kaldıklarını fark ettiğinde Brown'dan müdahale etmesini istedi. Brown, sahadan çıkan takım arkadaşlarını selamlayan ilk oyuncu oldu. Toplantılarda daha da yüksek sesle konuşuyordu.
Maç başına sadece 2,6 sayı ortalamasıyla Brown'un en büyük heyecanı takım arkadaşlarının başarısını izlemekti. Takım arkadaşlarıyla olan bağlantısı, Teksaslı oyuncuyu beşinci sezonu için geri getiren şeydi; sakatlık geçmişi hâlâ günlük kullanılabilirliğini engellese de.
Geçen yıl UCLA'nın Sweet 16'da Güney Carolina'ya yenilmesinin ardından soyunma odasında Brown, sezonu basketbol sahasında yaşadığı en eğlenceli sezona dönüştürdükleri için takım arkadaşlarına teşekkür etti. Dört yılda üç kez ön çapraz bağını yırtması, liseyle birlikte olması ve UCLA'da ikinci sınıftayken elinin kırılması, spora olan sevincini elinden almıştı. Basketbolla işi bitti.
Sonra onunla oynadı o Birinci sınıf öğrencisi, dedi Brown, kendisinin sorumlu olduğu ilk genç oyuncu grubu gibi hissettiğini sevgiyle vurguladı. Brown, Kiki Rice, Gabriela Jaquez, Lina Sontag, Londynn Jones ve Christteen Iwuala'nın “bakış açımı tamamen değiştirdiğini” söyledi.
Brown, “Geldiler ve beni her şeyde gerçekten hızlı bir şekilde daha iyi olmaya zorladılar” dedi. “Sana öğretmeye yardımcı olmak ve bu süreçte sana rehberlik etmek için yeterince hazırlıklı olmam gerektiğini düşünüyordum. Geriye dönüp onların büyümelerine baktığımda şöyle dedim: 'Ah, bu harika.' Oyunu ve takımımı düşündüğümden biraz daha fazla etkilediğimi biliyordum.”
Şimdi ikinci sınıf öğrencilerinden bahsederken Brown gururlu bir ebeveyn gibi konuşuyor. Grup toplantılarını nasıl yönettikleri hakkında fışkırıyor. Takımdaki kıdemli biri olarak liderlik pozisyonunun kendisine ait olması gerektiği konusunda hiçbir egosu yok. Bu sorumluluğu devretmeye hazır.
Bu ay 23 yaşına girecek olan Brown, “Bunun için çok yaşlıyım” diye şaka yaptı. “Sırtımdan biraz ağırlık al.”
Sakatlıklarının kalıcı etkilerini hisseden Brown, sahada eskisi gibi basit şeyleri yapamadığı için sık sık hayal kırıklığına uğruyor. Ancak ekibin başarısına odaklanmak varken zamanını bencilce kişisel zorluklara üzülerek harcamayı reddediyor.
“İyi miyim-iyi miyim? Hayır. Vücudum acıyor mu? Kesinlikle. Ancak yine de ilerliyor, kazanıyoruz, iyi oynuyoruz, eğleniyoruz” dedi Brown. “Bunun için kalkabilirim.”
Osborne'un birinci sınıfta maç başına 12,2 puan aldığından bu yana en düşük puanı olan 13,4 puana düşmesine rağmen, Windward Okulu mezunu da bu günlerde şikayet etmek için çok az neden buluyor. Bruins, 2006'dan bu yana ilk konferans şampiyonluklarında ön sırada yer alıyor. Program tarihindeki en iyi sıralamada berabere kalıyorlar.
Osborne, Bruins'in 2019'dan bu yana ilk Sweet 16 gezisini geçen yıl tamamladıktan sonra bu sezon tarih şansı yakalayacağını biliyordu. Şampiyonluğu kovalama fırsatı, 2024'te daha derin bir draft sınıfına gömülme riskine ağır bastı.
Skor düşüşüne rağmen Osborne bu sene de en iyi seçimlerden biri olmaya devam edebilir. 11'inci sırada yer alması bekleniyordu ESPN'in en son 10 Aralık taslak taslağı. Savunması her zamankinden daha iyi; Watkins'in ana savunma oyuncusuydu ve 30 Aralık'ta sadece 24'te 7 şut atabildi. Sahadan %41,1 ve üçlük mesafesinden %42,3 şut atıyor ve maç başına 4,6 asist yapıyor, tüm kariyerinin en iyisi.
Moreno Vadisi yerlisinin oyun süresi ve skoru düştü, ancak Close draft stokunun arttığına inanıyor.
Close, “Vermenin daha birçok yolunu buldu” dedi. “O bir hizmetkar liderdi. Takımın iyiliği için gerçekten fedakarlık yaptı ve bence bu ona on kat olarak geri dönecek.”
Osborne, profesyonel kariyerini sürdürmeyi beklemenin meyvelerini şimdiden toplamaya başladı. Artık UCLA'nın üç sayılık atışlarda tüm zamanların lideri. UCLA'nın 2.000 sayı atan dördüncü oyuncusu olmasına 15 puan kaldı.
Osborne, son iki yılda Bruins'in gol atmasına liderlik etmişti ve sanki takımı onun taşıyacakmış gibi hissediyordu. Şimdi onun kendi takımı olduğu fikrine sinirleniyor.
“Bu herkesin takımı” dedi.
Farklı türde bir taç talep etmek anlamına geliyorsa, o assolist unvanından vazgeçmekten mutlu.
17 yaşındayken UCLA'ya imza attığında gördüğü rüyayı hatırladı.
Osborne, “Amaç bir şeyler kazanmaktı” dedi. “Amacımız buraya gelip her kategoride lider olmak değildi. … İstatistikler gelip geçer ama insanlar burada kazananları hatırlıyor.”
Özverili beşinci sınıf oyuncuları Osborne ve Camryn Brown liderliğindeki 2 Numaralı Bruins, programın ilk NCAA şampiyonluğunu kazanmak gibi en büyük hedefine ulaşacak pozisyonda kalmayı sürdürüyor. UCLA, ülkede namağlup kalan iki takımdan biri (diğeri Güney Carolina) ve Pazar günü saat 14:00'te Galen Center'da 9 numara USC ile rekabet rövanş maçına çıkacak.
UCLA (14-0, 3-0 Pac-12), şehirler arası rakiplerine karşı üst üste dokuz maç kazandı; buna takımların 1981'den bu yana ilk kez ilk 10'da karşılaştığı 30 Aralık'taki 71-64'lük galibiyet de dahil. USC Birinci sınıf yıldızı JuJu Watkins, Pauley Pavilion'da kapalı gişe oynayan seyirci önünde 27 sayıyla tüm skorerlere liderlik etti, ancak UCLA, dört çift haneli skorer ve kararlı savunmayla Truva atlarını (12-1, 2-1 Pac-12) mağlup etti.
Başantrenör Cori Close, takımın zihniyetini “bazen sen, bazen ben, her zaman biz” şeklinde özetliyor. Bu, yaşanması zor, akılda kalıcı bir ifade.
Sezon öncesinde oyuncular, takımın başarısını tanımlayacak değerlerden biri olarak özveriyi seçtiler. Bu ekibin Close'un dümende geçirdiği 13 yıldaki en derin ekip olduğu düşünülürse bu uygun bir kelime. Her oyunda oyuncular ne kadar özverili olduklarına göre kendilerini 1'den 10'a kadar bir ölçekte derecelendirirler.
Geçme notu almak sadece topu paylaşmak anlamına gelmez. UCLA, maç başına asist sıralamasında 21,2 ile ülke genelinde ikinci sırada yer alıyor. Bruins için özverili olmak aynı zamanda her an takımın duygusal ihtiyaçlarını kendi ihtiyaçlarından daha ön planda tutmak anlamına da geliyor.
Brown, “Kimin gol attığı umurumuzda değil ama hepimiz mükemmeliyetçiyiz ve işleri berbat ettiğimizde kendimizi hırpalıyoruz” dedi. “Bu anlamda bencil oluyoruz çünkü kendimizi hırpalarken başkasına veremeyiz.”
Close, Brown'ın özverisinin bulaşıcı olduğunu söyledi. İlgili başantrenör Shannon Perry-LeBeauf, Oregon Eyaleti karşısında oyuncuların istedikleri gibi gitmeyen çağrılara veya kaç dakika oynadıklarına takılıp kaldıklarını fark ettiğinde Brown'dan müdahale etmesini istedi. Brown, sahadan çıkan takım arkadaşlarını selamlayan ilk oyuncu oldu. Toplantılarda daha da yüksek sesle konuşuyordu.
Maç başına sadece 2,6 sayı ortalamasıyla Brown'un en büyük heyecanı takım arkadaşlarının başarısını izlemekti. Takım arkadaşlarıyla olan bağlantısı, Teksaslı oyuncuyu beşinci sezonu için geri getiren şeydi; sakatlık geçmişi hâlâ günlük kullanılabilirliğini engellese de.
Geçen yıl UCLA'nın Sweet 16'da Güney Carolina'ya yenilmesinin ardından soyunma odasında Brown, sezonu basketbol sahasında yaşadığı en eğlenceli sezona dönüştürdükleri için takım arkadaşlarına teşekkür etti. Dört yılda üç kez ön çapraz bağını yırtması, liseyle birlikte olması ve UCLA'da ikinci sınıftayken elinin kırılması, spora olan sevincini elinden almıştı. Basketbolla işi bitti.
Sonra onunla oynadı o Birinci sınıf öğrencisi, dedi Brown, kendisinin sorumlu olduğu ilk genç oyuncu grubu gibi hissettiğini sevgiyle vurguladı. Brown, Kiki Rice, Gabriela Jaquez, Lina Sontag, Londynn Jones ve Christteen Iwuala'nın “bakış açımı tamamen değiştirdiğini” söyledi.
Brown, “Geldiler ve beni her şeyde gerçekten hızlı bir şekilde daha iyi olmaya zorladılar” dedi. “Sana öğretmeye yardımcı olmak ve bu süreçte sana rehberlik etmek için yeterince hazırlıklı olmam gerektiğini düşünüyordum. Geriye dönüp onların büyümelerine baktığımda şöyle dedim: 'Ah, bu harika.' Oyunu ve takımımı düşündüğümden biraz daha fazla etkilediğimi biliyordum.”
Şimdi ikinci sınıf öğrencilerinden bahsederken Brown gururlu bir ebeveyn gibi konuşuyor. Grup toplantılarını nasıl yönettikleri hakkında fışkırıyor. Takımdaki kıdemli biri olarak liderlik pozisyonunun kendisine ait olması gerektiği konusunda hiçbir egosu yok. Bu sorumluluğu devretmeye hazır.
Bu ay 23 yaşına girecek olan Brown, “Bunun için çok yaşlıyım” diye şaka yaptı. “Sırtımdan biraz ağırlık al.”
Sakatlıklarının kalıcı etkilerini hisseden Brown, sahada eskisi gibi basit şeyleri yapamadığı için sık sık hayal kırıklığına uğruyor. Ancak ekibin başarısına odaklanmak varken zamanını bencilce kişisel zorluklara üzülerek harcamayı reddediyor.
“İyi miyim-iyi miyim? Hayır. Vücudum acıyor mu? Kesinlikle. Ancak yine de ilerliyor, kazanıyoruz, iyi oynuyoruz, eğleniyoruz” dedi Brown. “Bunun için kalkabilirim.”
Osborne'un birinci sınıfta maç başına 12,2 puan aldığından bu yana en düşük puanı olan 13,4 puana düşmesine rağmen, Windward Okulu mezunu da bu günlerde şikayet etmek için çok az neden buluyor. Bruins, 2006'dan bu yana ilk konferans şampiyonluklarında ön sırada yer alıyor. Program tarihindeki en iyi sıralamada berabere kalıyorlar.
Osborne, Bruins'in 2019'dan bu yana ilk Sweet 16 gezisini geçen yıl tamamladıktan sonra bu sezon tarih şansı yakalayacağını biliyordu. Şampiyonluğu kovalama fırsatı, 2024'te daha derin bir draft sınıfına gömülme riskine ağır bastı.
Skor düşüşüne rağmen Osborne bu sene de en iyi seçimlerden biri olmaya devam edebilir. 11'inci sırada yer alması bekleniyordu ESPN'in en son 10 Aralık taslak taslağı. Savunması her zamankinden daha iyi; Watkins'in ana savunma oyuncusuydu ve 30 Aralık'ta sadece 24'te 7 şut atabildi. Sahadan %41,1 ve üçlük mesafesinden %42,3 şut atıyor ve maç başına 4,6 asist yapıyor, tüm kariyerinin en iyisi.
Moreno Vadisi yerlisinin oyun süresi ve skoru düştü, ancak Close draft stokunun arttığına inanıyor.
Close, “Vermenin daha birçok yolunu buldu” dedi. “O bir hizmetkar liderdi. Takımın iyiliği için gerçekten fedakarlık yaptı ve bence bu ona on kat olarak geri dönecek.”
Osborne, profesyonel kariyerini sürdürmeyi beklemenin meyvelerini şimdiden toplamaya başladı. Artık UCLA'nın üç sayılık atışlarda tüm zamanların lideri. UCLA'nın 2.000 sayı atan dördüncü oyuncusu olmasına 15 puan kaldı.
Osborne, son iki yılda Bruins'in gol atmasına liderlik etmişti ve sanki takımı onun taşıyacakmış gibi hissediyordu. Şimdi onun kendi takımı olduğu fikrine sinirleniyor.
“Bu herkesin takımı” dedi.
Farklı türde bir taç talep etmek anlamına geliyorsa, o assolist unvanından vazgeçmekten mutlu.